Column & Opinie Paul Petersen

Over Paul Petersen

Sinds 2000 is Paul werkzaam voor FHI, federatie van technologiebranches.

De combinatie van maatschappelijke uitdagingen met samenwerking in bedrijfsketens en het toepassen van technologie ziet hij als een voortdurende inspiratiebron.

Technisch onderwijs en de knellende arbeidsmarkt

Als zappende televisiekijker zag ik de deelnemers aan America's Next Topmodel zich inzetten voor het imago van technisch onderwijs. Ik zapte meteen weer weg. Volgens mij hebben we minimaal vier decennia van techniekpromotie meegemaakt en de berichten over een tekort aan technisch personeel blijven zich ophopen.

De vraag naar technische deskundigen wordt in de huidige situatie alleen maar groter. Als de behoefte aan high-tech toeneemt en een grote grijze golf aan technici de arbeidsmarkt gaat verlaten, dan wordt het tekort nijpend. Een volgende crisis zal dat alleen voor de korte termijn oplossen. Er is een visie nodig, die door pieken en dalen heenkijkt, om de basis op de langere termijn te voorzien.

Tijdens technische events en in technische vakbladen vinden wij het logisch, dat er veel aandacht voor techniek in het onderwijs is. Het is haast vanzelfsprekend, dat de jeugd voor een Beta-opleiding kiest. Maar is dat ook zo?

Op de site van de Techniekpact Monitor is te lezen, dat in de laatste tien jaar het percentage scholieren, dat kiest voor een beta-technische/hogere opleiding van 21% naar 29% is gestegen. Dat is een fysieke groei van 30.000 naar 50.000 studenten.
Tegelijkertijd groeit het aantal openstaande vacatures ieder jaar en de formele instanties pleiten voor een betere afstemming tussen arbeidsmarkt en opleidingen.

Op de World of Technology & Science was het druk met studenten van MBO’s, HBO’s en Universiteiten. De groei in bezoekersaantallen kwam voornamelijk van deze groep. Maar de spanning was ook groter dan voorheen. Nogal wat exposanten gaven aan, dat de jeugd wild over stands en beursvloer stormde. Ik hoorde zelfs diverse berichten van diefstal: gewoon pakken wat je pakken kunt.

Van begeleiders kregen wij echter weer signalen, dat hun groepen studenten bij sommige stands gewoon geweerd werden. Laat ik eerst aannemen, dat dit niet de massa was. Volgens mij zijn de grootste groepen bedrijven, medewerkers, begeleiders en studenten op zoek naar elkaar. Zij weten dat ze bij elkaar horen in het technische vakgebied, maar blijkbaar gaat dat ook samen met spanningen.

Het zijn volgens mij voorbeelden van de korte termijn. Dat hoef ik volgens mij niet uit te leggen. Het gaat om de lange termijn. Als de studentengroei zich blijft voortzetten, de aandacht vanuit bedrijven voor aankomende vakmensen toeneemt en de focus op high-tech verder groeit, dan mag het technisch vakgebied in balans komen.

Dan zit het toekomstig respect, een positief imago en de juiste afstemming in het elkaar structureel opzoeken. Daar zit een concreet verbeterpunt voor de komende decennia. Ik zou het haast willen vergelijken met het Nederlands voetbalelftal.